Hoborski Antoni. Wyższa matematyka (z licznymi przykładami i rycinami) w dwóch częściach. Cz. 1

Kraków: Wydano z zapomogi zwrotnej Ministerstwa W.R. i O.P., 1923. — 490 s.Całki, funkcje matematyczne, matematyka, rachunek różniczkowy, zbiory.
Pisząc podręcznik "Wyższej Matematyki", zdawałem sobie sprawę z wielkości zadania, jakiego się podjąłem, gdyż popularyzować rachunek różniczkowy i całkowy jest przedsięwzięciem bardzo trudnem. Autor bowiem każdego podręcznika naukowego powinien przed rozpoczęciem swej pracy określić możliwie najdokładniej tę grupę ludzi, dla której go pisze; to określenie ma być dla autora drogowskazem we wyborze i treści podręcznika i metody popularyzatorskiej, nadto — co również nie jest łatwem — pozwoli mu oznaczyć zasób tych wiadomości, które przyjmuje za znane czytel-nikowi. Otóż, pisząc podręcznik, który dziś oddaję na usługi społeczeństwa naszego, postanowiłem go przeznaczyć dla studentów akademickich szkół technicznych i studentów przyrodoznawstwa Ta grupa czytelników, choć tak różnorodna, bo obejmująca i przyszłego inżyniera i botanika, chemika, fizyka ftd, itd, ma jednak tę wspólną cechę, że, posługując się matematyką, robi z niej narzędzie badań naukowych, nie uważając jej za cel ostateczny. Stąd pochodzi określenie zakresd treści podręcznika, który podawać winien rzeczy przedewszystkiem klasyczne, choć może niejednokrotnie nieogólnie postawione, ale najzupełniej wystarczające dla stosującego dziś matematykę do różnych gałęzi wiedzy.